Tι να πει κανείς για την ομιλία του Α.Σαμαρά στο Ζάππειο ..Βγήκε χαμογελαστός μπροστά στο κοινό του και άρχισε παραληρεί με τον γνωστό πλέον τρόπο .. Μας είπε πως διαγράφει το παρελθόν και παει για το μέλλον (ετσι απλα)...
Μας είπε πως το ΠΑΣΟΚ ήταν αντίπαλος του 2 χρόνια τώρα γιατί αυτός ήθελε επαναδιαπραγμάτευση αλλά δεν τον άφηναν να την κάνει (ελπίζω να θυμάστε τι έγινε όταν πήγε στην Ευρώπη να επαναδιαπραγματευτεί) ..
Μας είπε πάλι πως αυτός θα αποκαταστήσει τις χαμηλές συντάξεις και οτι με το πρόγραμμα του σε 1 χρόνο θα μας βγάλει απο την ύφεση ... μας είπε ... μας είπε... και μέσα στην ευφορία που ένοιωσα και άρχισα να λέω ..βρε λες???
Αλλάζω κανάλι και πετυχαίνω δηλώσεις του Κ.Ραις " τα 2 μεγάλα κόμματα έχουν δεσμευτεί να στηρίξουν την τρόικα, για τη συνέχιση του προγράμματος και δεν θα υπάρξει κανένα πρόβλημα μετά τις εκλογές" ...
Κι αυτή ήταν η στιγμή που άρχισα να σκέφτομαι τι ΔΕΝ μας είπε....
Αυτό που δεν μας είπε είναι, ΠΩΣ θα τα κάνει όλα αυτά τη στιγμή που είναι δεσμευμένος με τις υπογραφές του απέναντι σε όλους αυτούς που μας καταδυναστεύουν ..
Το κακό είναι πως σε όλη αυτή την προεκλογική περίοδο δεν μας έδωσε πότε την ευκαιρία να τον δούμε να συνομιλεί με πολιτικούς του αντιπάλους η με τον κόσμο, να απαντά σε απρόβλεπτες ερωτήσεις όπως έκαναν όλοι οι υπόλοιποι κι ενίοτε να τσαλακώνετε...
Ο κ.Σαμαράς, καιρό τώρα, αρέσκεται στους μονολόγους πίσω απο την ασφάλεια του βήματος και στα μεγάλα λόγια άλλα αρνείτε πεισματικά να προσέλθει σε διάλογο με τον οποιονδήποτε .. κι αυτό ενα μονο πράγμα μπορεί να σημαίνει ...
Ξέρει πόσο εύθραυστα ειναι τα "Παραμυθιά χωρίς όνομα"*, φοβάται την καταρρίψει όλων τον προεκλογικών πυροτεχνημάτων του και την αποκαλύψει της αλήθειας σχετικά με όλα αυτά που έχει ήδη δεσμευτεί ...
Ένας ηγέτης που θέλει να πάρει τη τύχη της χωρας του στα χέρια του θα πρέπει να μπορεί να έρθει αντιμέτωπος με τον κόσμο και οχι να κρύβεται πίσω και μέσα στην ασφάλεια της αυλής του ... Αλλιώς δεν είναι ηγέτης, ειναι απλά ενας ακομα τυχοδιώκτης που θέλει να ικανοποιήσει την ανάγκη του για αυτοπροβολή πάνω στις δίκες μας πλάτες ...
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΛΟΥΡΑΚΗΣ
